آتش و خون گشت ميان دلم / وای براحوال دل غافلم

ای تو همه بنيه و بنيان عشق / روی خوشت سلسله جنبان عشق

گر منم از مقصد لولاک تو / قول لما خلقت الافلاک تو

ريشه آن عشوه و ناز از کجاست؟ / آتش اين سوز و گداز از کجاست؟

سوختم از حسرت ديدار يار / کی به سرآيد غم اين انتظار

سوختم از شب به سحر سوختم / از تب غم تا به جگر سوختم

تا به کی از حسرت و غم سوختن / سوختن و لب ز بيان دوختن

هجر براين عاشق شيدا چرا؟ / آتش اين عشق؟ کجا من کجا؟

داد از اين داد خدايی تو / کشت مرا درد جدايی تو

کوه بلا بود جدايی نبود / دادی و اين رسم خدايی نبود

ای تو همه معبد و معبود من / پر ز توام باز تو کمبود من

کل جهان ذره ای از بود توست / اينهمه احسان همه از جود توست

پاک و منزه ز قياس و خيال / فخر و بزرگی و شکوه و جلال

آنچه نگنجد به خيالم تويی / برهمه اجسام مثالم تويی

صفر تويی، يک تويی، اعداد تو / راست تويی، چپ تويی، اضداد تو

بين دو کس فصل تويی وصل تو / در دو جهان فرع تويی اصل تو

تا که جدا گشت قديم از جديد / کثرت ما شد ز جدايی مزيد

کثرت ما هرچه مزيد آمده / حسن تو در عرصه پديد آمده

وحدت و کثرت شده از هم پديد / قطره چنين شد که به دريا رسيد

قطره به دريا چو شود همنشين / قطره دگر نيست تو دريا ببين

قطره از بحر مجزی تويی / آب تويی، قطره و دريا تويی

هرکه به دل کرد تو را آرزو / بايدش از خود کندت جستجو

هرچه که رفتم پی دنيای خود / جز تو نديدم به سراپای خود

خشت بنا و گل تکوين تويی / نظم جهان را ره و آئين تويی